Δημήτρης Φωτόπουλος

Γεννήθηκα στην Αθήνα το 1960. Από μικρό παιδί αγάπησα τη μουσική και τον ρυθμό ιδιαίτερα, παρ' όλα αυτά το πρώτο μουσικό όργανο που αγόρασα, σε ηλικία 12 ετών, ήταν μία κιθάρα από το Μοναστηράκι. Σύντομα συνειδητοποίησα ότι η μεγάλη μου αγάπη ήταν τα τύμπανα και είχα μετατρέψει το γραφείο μου σε drums, χωρίζοντάς το σε περιοχές και παίζοντας με αυτοσχέδιες μπαγκέτες. Για πιατίνια έβαζα κάτι παλιά καπάκια από κατσαρόλες της μάνας μου.

Χρειάστηκε να περάσουν μερικά χρόνια για να πάρω το πρώτο μου set. Αυτό έγινε στα 17 μου κι έτσι σιγά-σιγά τα πράγματα πήραν τον δρόμο τους... μελέτη στο σπίτι (κοπάνημα) μ' αυτό το ενοχλητικό για τη γειτονιά όργανο, πρόβες με φίλους και απόπειρες δημιουργίας κάποιων συγκροτημάτων και σύντομα, χωρίς να το καταλάβω, παράλληλα με τις σπουδές στο ωδείο, βρέθηκα να ασχολούμαι επαγγελματικά με τη μουσική σε ταβέρνες, μπουζούκια, σκυλάδικα, συναυλίες, φίρμες, ηχογραφήσεις και όλα τα "καλά" του επαγγέλματος.

Απώτερος σκοπός και στόχος ήταν να εκφραστώ μέσα από δικές μου μουσικές και τραγούδια κι αυτό εν μέρει έγινε κάποια στιγμή, αλλά όχι όπως θα το ήθελα... έτσι αποφάσισα να εγκαταλείψω τον επαγγελματικό μουσικό στίβο. Αλλά επειδή το "σαράκι", η "αρρώστια", το "μικρόβιο" της μουσικής δεν παλεύεται, συνέχισα την ενασχόλησή μου με τη μεγάλη αγάπη, μέσα απο μαθήματα σε παιδιά, περισσότερη μελέτη και live εμφανίσεις με φίλους. Τον τελευταίο καιρό είχαν τελειώσει όλα αυτά και έψαχνα παρέα να παίξουμε λίγο, να ξεσκουριάσουμε και να "ξεχαρμανιάσουμε" συγχρόνως.

Ώσπου ξαφνικά προέκυψε έλλειψη drummer στους PPG και αυτός είναι ο λόγος που τώρα γράφω αυτές τις αράδες...

Αρχή